Maelezo ya kivutio
Msikiti wa Aslankhane huko Ankara ni msikiti wa zamani, ambao unajulikana na usanifu wake wa kawaida na nguvu ya kimuundo. Msikiti huo una majina mengi kati ya watu, lakini mara nyingi huitwa Nyumba ya Simba, kwani kwenye ukuta ambao unaungana na msikiti huo na ni wa eneo la mazishi, kuna sanamu za simba. Iko mbali na ngome ya Hisar. Ilijengwa na Seljuks katika karne ya 18 kwenye eneo la kanisa kuu la Kirumi.
Majengo yote ya Seljuk yanavutia kwa wanahistoria wa kisasa na wanasayansi, kwani walijulikana sio tu na uzuri wa kuona na maelewano ya usanifu, lakini pia na nguvu zao za ajabu, ambazo husaidia kupinga nyakati. Mjenzi mkuu wa msikiti huo alikuwa Ahi Sherafeddin, mkuu wa udugu wa kidini wa Ahi. Msikiti mara nyingi huitwa baada yake, na mkabala na hekalu ni kaburi lake. Wakati wa ujenzi, maelezo ya usanifu yalitumiwa, haswa katika muundo wa muundo unaounga mkono, ambayo ni tabia ya enzi za Kirumi na Byzantine, pamoja na vifaa vya ujenzi kutoka kwa magofu ya mahekalu ya zamani, kwa mfano, marumaru nyeupe kwenye mapambo ya lango. Asili ya Seljuk ya msikiti inathibitishwa na uwepo wa mihrab ya kawaida na mapambo mazuri ya ukuta wa enamel. Pia ndani kuna minbar, iliyokamilishwa na nakshi za walnut.
Msikiti huo una huduma tofauti - chumba kinachokaa kwa uaminifu juu ya nguzo ishirini na nne, zilizopambwa kwa nakshi za mbao, na kuunda picha ya kushangaza ya mambo ya ndani. Msikiti huo una idadi kubwa ya niches tofauti zilizopambwa na nakshi. Kwa sababu ya mapambo mengi ya kuni, msikiti huo pia huitwa Msikiti wa Msitu. Hekalu pia linajulikana kwa ukweli kwamba imehifadhi makao ya zamani ya dervishes, ambayo huitwa tekke. Hapo awali, minara ya msikiti huo ilipambwa na vigae vya bluu, kama inavyothibitishwa na vipande vya ukuta vilivyobaki. Shukrani kwa kipengee hiki cha mapambo, mtu anaweza kufikiria jinsi msikiti ulikuwa mkubwa katika nyakati za zamani.
