Maelezo ya kivutio
Skete Takatifu ya Kupaa ilijengwa mnamo 1857 kwenye Visiwa vya Solovetsky, kwenye tovuti ya kanisa lililokuwapo hapo awali, ambalo lilijengwa kwa heshima ya moja ya miujiza na malaika. Kukamilika kwa ujenzi wa skete kulifanyika mnamo 1862. Barabara ya mviringo iliwekwa kando ya miteremko ya mlima, inayoongoza hadi kilele, ambayo Kanisa la Ascension lilikuwa. Juu ya Sekirnaya Gora, hekalu la ngazi tatu lilijengwa kulingana na mradi wa mbunifu hodari Shakhlarev, wakati kanisa kwa jina la Muujiza wa Malaika Mkuu Michael huko Khonekh lilikuwa katika ngazi ya chini, kiti cha enzi kitakatifu katika jina la Kupaa kwa Bwana lilikuwa katikati, na mnara wa kengele ulijengwa juu ya daraja la juu. Harusi ya kanisa ilifanywa kwa njia ya taa ya baharini, ambayo inaonekana wazi kutoka baharini hata kwa umbali wa kilomita 60. Urefu wa sehemu ya juu kabisa ya hekalu kutoka chini ya mlima ni karibu mita 100. Kutoka kaskazini-mashariki mwa kanisa kuna dawati ndogo la uchunguzi, kutoka ambapo mtazamo mzuri wa sehemu ya kaskazini ya kisiwa hicho, Jangwa la Isakovskaya na sketi ya Savvatievsky inafungua.
Baada ya muda, jengo la seli la mbao lenye ghorofa mbili liliambatanishwa na kanisa kutoka upande wa kusini-magharibi, na bafu ilijengwa chini kidogo, kwenye nusu-mlima, bustani za mboga na ujenzi mwingine muhimu. Hivi ndivyo msingi wa Skete Takatifu ya Kupaa ulifanyika chini ya Archimandrite Porfiry.
Katika karne ya 19, nyumba ya watawa ilikuwa tajiri sana kama matokeo ya shughuli anuwai za kiuchumi. Watawa wenyewe waliunda meli, stima na scooners tu wa meli, ambazo zilikuwa na wafanyikazi wa monasteri. Meli zilifanya safari za kawaida za mizigo na abiria kutoka Onega Bay na Arkhangelsk. Mnamo 1904, nyumba ya taa ilipitishwa na kuwekwa na lensi mpya ya Ufaransa. Hata katika nyakati za kisasa, taa ya taa bado inatumika.
Wakati wa 1923-1939, kulikuwa na kambi maalum ya madhumuni ya Solovetsky katika monasteri, iliyoko Sekirnaya Gora. Ndani yake, hata katika msimu wa msimu wa baridi, wafungwa hawakuwa na nguo za nje, na ni wachache walivumilia mateso ya hali ya juu, kwa sababu walitumwa mahali hapa sio kutumikia vifungo vyao, lakini kufa. Ukweli mwingi wa maandishi juu ya kambi hiyo umepotea, ingawa inajulikana kuwa mwishoni mwa miaka ya 20 ya karne ya XX kulikuwa na wafungwa wapatao 25-30,000 kwenye Visiwa vya Solovetsky.
Mnamo 1939, Kikosi cha Mafunzo cha Kikosi cha Bahari ya Kaskazini kilikaa kwenye visiwa, na wakati wa miaka 1942-1945, shule ya vijana iliendesha. Visiwa vya Solovetsky pia vilikuwa na hospitali ya jeshi, kampuni ya bunduki, betri na mengi zaidi. Leo, karibu watu 1200 wanaishi hapa, na pia biashara zaidi ya 20 za kibinafsi na taasisi mbali mbali.
Mwanzoni mwa miaka ya 1970, serikali iliangazia Monasteri ya Solovetsky kama jiwe la kipekee la usanifu na historia, ambayo haikufanya kazi kwa zaidi ya miaka 50. Kwa wakati huu, nyumba ya watawa ikawa jumba la kumbukumbu. Mnamo Oktoba 25, 1990, mkutano wa Sinodi Takatifu ulifanyika, ambapo iliamuliwa kutoa maisha mapya kwa Monasteri ya Solovetsky. Liturujia ya kwanza katika monasteri iliyokarabatiwa ilifanyika kwenye sikukuu ya Kupaa kwa Bwana, ambayo ilifanyika mnamo 1992.
Katika msimu wa joto wa Agosti 21, 1992, chini ya Sekirnaya Gora, kaskazini kidogo mwa skete, Patriaki Mkuu wa Archimandrite Alexy II aliweka wakfu Msalaba wa Kuinama kwa jina la Mawakili na Mashahidi Wapya wa Solovetsky, na pia alifanya kumbukumbu huduma kwa watu ambao waliteseka katika maeneo haya kwa imani yao katika Kristo.
Mnamo 2003, shughuli za Skete Takatifu ya Kupaa juu ya Mlima Sekirnaya zilirejeshwa kikamilifu. Hieromonk Matthew Romanchuk aliteuliwa kama mkuu wa sherehe hiyo. Wakati wa 2005-2008, kazi ya ukarabati na urejesho ilifanywa katika Kanisa Takatifu la Ascension, na vile vile ukuta wa kando-kando kwa jina la Muujiza wa Malaika Mkuu Michael ulirejeshwa, na kazi ya kurudisha ilianza katika jengo la seli.
