Maelezo ya kivutio
Wilaya ambayo iko Kanisa la Vladimirskaya hapo zamani iliitwa Korti Sloboda. Ujenzi wa hekalu ulianzishwa na Baron Ivan Antonovich Cherkasov. Ujenzi wa kanisa ulianza mnamo 1745. Hapo awali, kanisa la mbao lilijengwa upya, na tayari mwishoni mwa msimu wa joto wa 1761, kanisa la mawe liliwekwa. Inaaminika kwamba mbuni wa kanisa la mawe alikuwa Pietro Trezzini.
Mnamo 1763, ikoni kuu ya kanisa la baadaye ililetwa - Vladimir Mama wa Mungu. Mapambo ya mambo ya ndani ya kanisa yalishangazwa na utukufu tayari katika miaka ya kwanza baada ya ujenzi wake. Iconostasis iliyofunikwa yenye safu tatu na nakshi tajiri, mahindi yaliyoangaziwa yaligawanya safu hizo. Hapo awali, kulikuwa na ikoni thelathini katika iconostasis, leo kuna ishirini na nne. Mchoro wa kupambwa wa kifahari umehifadhiwa sana. Aikoni za viwango vya juu vya iconostasis ziko katika hali nzuri. Sio bahati mbaya kwamba picha za iconostasis ziliwekwa. Hapa kulikuwa na picha za walezi wa mbinguni wa Empress Elizabeth Petrovna, kwa sababu ilikuwa katika enzi yake wakati wa hekalu ulizaliwa. Ikoni zilichorwa na wachoraji maarufu wakati huo: A. P. Antropov, I. Ya. Vishnyakov, I. I. Velsky. Kuta za hekalu zilipambwa kwa uchoraji kwenye mada za kidini. Idadi kubwa ya maadili ilipatikana kati ya vitu vya vyombo vya kanisa.
Katika karne ya 19, au tuseme mwanzoni mwake, sanduku lilitolewa kwa hekalu, ambalo kulikuwa na chembe za sanduku za watakatifu mia na hamsini. Katikati ya karne ya 19, hekalu lilipanuliwa, chapeli za pembeni ziliongezwa.
Mnamo 1783, mnara wa kengele wa ngazi tatu ulijengwa, jengo hilo lilibuniwa na mbunifu G. Quarenghi. Baadaye sana, katika karne ya 19, iliamuliwa kujenga tena mnara wa kengele, kwani ilikuwa chini kuliko hekalu. Mbunifu F. Ruska aliongeza ngazi kwenye mnara wa kengele mnamo 1848. Pia aliweka makanisa mawili na uzio wa mawe kwenye hekalu.
Uwiano wa Kanisa la Vladimir ni sawa na hupendeza macho. Kanisa lina miguu minne, linatawaliwa tano, lina sakafu mbili, baraza tatu na nyani. Katika mpango huo, jengo lina umbo la mraba, na pembe zilizokatwa, kama ilivyokuwa. Eneo la ukumbi na ukumbi na ngazi ambayo inaongoza kwa ghorofa ya pili inayoungana na ujazo kuu kutoka magharibi. Ngoma za juu hukamilisha nyumba za vitunguu, kuba iliyo na umbo la kengele inaweka taji ya ngoma kuu, na kuba ya kifahari juu ya kuba hiyo. Madirisha ya duara na ya duara hukatwa kwenye ngoma; sio nyumba kubwa sana zilizowekwa juu ya madhabahu na kumbukumbu. Matokeo yake ni symphony ya usanifu wa kweli.
Mapambo ya nje ya kanisa hutekelezwa kwa mtindo mzuri na mzuri wa baroque. Sehemu za mbele zimepambwa na nguzo za Korintho, fursa za madirisha zimepambwa na mikanda ya mapambo. Makanisa ya jiwe pia hufanywa kwa mtindo wa Baroque. Ujenzi wa ghorofa ya kwanza, pamoja na ukumbi, ulikamilishwa miaka nane baadaye. Mnamo 1768, madhabahu ya kati iliwekwa wakfu kwa jina la Monk John wa Dameski. Mwaka mmoja baadaye, viti vya enzi vya kando pia viliwekwa wakfu.
Kabla ya mapinduzi, kanisa lilikuwa na jamii ya misaada, nyumba ya wanawake na makao. Mnamo 1922, vitu vya thamani vya kanisa vilichukuliwa. Sehemu ndogo ya mavazi na ikoni zilitolewa kwa Hermitage na Jumba la kumbukumbu la Urusi. Hekalu lilifungwa mnamo 1930, majengo ya hekalu yaliteuliwa kwa fedha za vitabu vya Maktaba ya Umma ya Serikali, na kisha kwa amana ya ujenzi.
Wakati wa vita, hekalu lilinusurika, na mwisho wa vita lilihamishiwa tena kwenye uhifadhi wa vitabu vya Maktaba ya Chuo cha Sayansi, na mnamo 1947 - kwa uzalishaji wa nguo.
Mnamo 1989, kanisa kuu lilirudishwa katika dayosisi ya Leningrad. Kazi ya kurejesha imefanywa tangu mwisho wa karne ya 20.
Ikoni "Mwokozi Asiyetengenezwa na Mikono" na ikoni ya Picha ya Vladimir ya Mama wa Mungu ndio makaburi makuu ya kanisa.
