Maelezo ya kivutio
Palazzo dei Sette na mnara wa Torre del Moro, ambao hapo awali ulikuwa wa familia mashuhuri ya Della Terza wa Orvieto, sasa wamebadilishwa kuwa tata ya kitamaduni na kihistoria. Kwa miaka mingi, ikulu ilikuwa inamilikiwa na Kanisa, na kisha ilitumika kama makazi ya washiriki wa serikali ya jiji - kwa hivyo jina lake. Inaaminika pia kwamba mbuni Antonio da Sangallo aliishi katika jumba hili kwa muda. Mnamo 1515, Papa Leo X alikabidhi majengo ambayo wakati huo yangejulikana kama Torre del Papa na Case di Santa Chiesa kwa matumizi ya mtawala wa Orvieto. Tangu wakati huo, taasisi anuwai za umma zimewekwa hapa.
Mlango wa kwanza kulia kwa mlango unaongoza kwenye mnara wa Torre del Moro, ambao unaweza kufikiwa kwa miguu au kwa kuinua. Tikiti zinauzwa mlangoni. Moja ya kengele mbili ambazo zinaweza kuonekana ndani ya mnara leo ni nadra sana - imeanza mnamo 1313. Ukingo wake umeandikwa na alama za ufundi 25 wa mijini na ishara ya watu wa Orvieto.
Mnamo 1865, juu kabisa ya mnara, hifadhi mpya ilijengwa ili kupeleka maji kutoka kwa mfereji mpya kwenda jijini. Miaka kumi baadaye, ilipewa taji ya saa. Mwisho wa karne ya 19, ofisi ya posta ya jiji ilikuwa kwenye ghorofa ya chini ya Torre del Moro, ambayo ilikuwa imehamia jengo jipya hivi karibuni. Leo watalii wanapenda kuja hapa, wakipenda panorama bora ya Orvieto na eneo jirani, kufungua kutoka urefu wa mita 47.
Kuna hadithi nyingi juu ya asili ya jina la mnara - lililotafsiriwa kama "Mnara wa Moor". Moja ya maarufu zaidi kwa miaka ilikuwa hadithi ya Moor mwenye wivu ambaye anadaiwa aliishi hapa. Wanahistoria wengine wanaamini kwamba jina hilo linatokana na doli la Moor (au Saracen), ambalo lilikuwa limeunganishwa na mnara wakati wa mashindano ya katikati ya zamani. Lakini toleo linalokubalika kwa ujumla ni kwamba jina la mnara huo linatokana na jina la Raphael Gualterio, anayejulikana kama "Il Moro", aliyeishi hapa katika karne ya 16. Ikulu karibu na Torre del Moro, iliyokuwa inamilikiwa na familia ya Gualterio, ilijulikana kwa jina moja - Palazzo del Moro.
